ayak verdin sarp dağları çıkmaya
el vermişsin cisimleri tutmaya
göz vermişsin güzelliği bakmaya
bir değil binlerce şükür ya rabbim
nimetlerin saya saya bitmiyor
iznin yoksa bir kuş bile ötmüyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
