Rızka tamah etmekten aklayan hür nefestir
Bizim olmayan malı, yığarken Rahman dedik
Miras olan kalpleri saklayan nur kafestir
İnanca küçük leke, değerken Rahman dedik
Adalet icap gelir, kurulmuş mizan ile
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
"Şükür..."
Sanırım insanın insanlık vasfının tezahürüdür,
Büyüklüğü,
Ulviliğidir bu söz...Bir başına!
Elbet "adaletsiz" değil,
Zayıfı görmezden gelerek değil,
Laf olsun diye değil....
Bugünlerde ne çok ihtiyaç var, böyle kişilere...
Ortalık sahte kimliklerle, "yalakalarla" kirlenirken!
Tebrikler Ozanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta