Şükür Şiiri - Mustafa Kaya Akozan

Sevecek gönül verdin,
Allah’ım şükür sana.
Göz, el, ayak, dil verdin,
Allah’ım şükür sana,
Sağlık verdin sen bana.

Köpürmüştüm, taşmıştım.
Tepe üstü düşmüştüm.
Yolları şaşırmıştım.
Allah’ım şükür sana,
Akıl verdin sen bana.

Yollar uzun ve dardı,
Çeşit, çeşit yön vardı,
Sevgin gönlümü sardı.
Allah’ım şükür sana,
Fikir verdin sen bana.

İlimsiz olmazdım tok,
Cehalet sineme ok,
Ölçüm yoktu, tartım yok,
Allah’ım şükür sana,
Kur’an verdin sen bana.

Kul hakkını saymaya,
Her emrini duymaya,
Hak sözüne uymaya,
Allah’ım şükür sana,
İhlâs verdin sen bana.

Şaşırınca sorduğum,
Bakıp ilham aldığım,
Himmetiyle dolduğum.
Allah’ım şükür sana,
Âlim verdin sen bana.

Makamına gelmeye,
Gonca güller almaya,
Hakkı, Hakta bulmaya
Allah’ım şükür sana,
İman verdin sen bana.

Haram girmez mideler,
Aşkla zikir ederler.
Çeşit, çeşit gıdalar.
Allah’ım şükür sana,
Rızık verdin sen bana.

Ekmek verdin, su verdin.
Çaresi var her derdin.
Dirlik, düzen, şan verdin.
Allah’ım şükür sana,
Huzur verdin sen bana.

Haksızlıkta kayırdın.
Huzuruna çağırdın.
Cennette yer ayırdın.
Allah’ım şükür sana,
Vatan verdin sen bana.

Ana, baba, kardeş, yar,
Eş, dost olan bir diyar,
Akıl baliğler uyar,
Allah’ım şükür sana,
Ülkü verdin sen bana.

Doğru olalım diye,
Kıymet bilelim diye,
İbret alalım diye.
Allah’ım şükür sana,
Ölüm verdin sen bana.

Akozan acın dinsin.
Gönlüne sevda sinsin.
Canlar, Burak’a binsin...
Allah’ım şükür sana,
Amel verdin sen bana...