mücellâ alnını karşılarken bir vahşi çiçek
hummalı bakışları gözlerine serer en narin sebepler
seni, tarihi yıpranmış bir yaprağa sorsam, güler yüzü...
eskimiş sahifeleri kızıl kaleme kotarılmış aç gözler
bana kahrımı anımsatacak rüzgârı ıhtırsa da,
hummalı gölgeme gömdüler şu kadavra ruhumu..
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta