Sükunet Selâmet Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

Sükunet
Selamet

Günlerden bir kırlarda gezerken,
Dinlendiren,serin bir rüzgar esti,
Içimden,keşke bende rüzgar,derken,
Rüzgâr,ta derinden, beynimde esti.

Artık bende,serin bir rüzgar oldum ya,
Hemen başladım,bulutu aramaya,
Bulut şaşırdı ne oluyor diye,
Dedim:canlandıralım kuru yerleri.

Bulutun hoşlandığı,yeşil ormanlar,
oralarda gezen,ahu ceylanlar,
Kuru yerde böcekler karıncalar,
Su,yeşillendirir ,vardığı yeri.

Bulut akıtınca suyu toprağa,
Kuru yer başladı kabarmaya,
Çok güzel nebatlar çıktı karaya,
Kurtlar kuşlar hayırla anarlar seni.

Bulut,ağlarken bazen,şiddetl böğürür,
Gözünden çıngı,ağzından su püskürür,
Bir afet,sel olup herşeyi götürür,
Hayırdır,sabrın sükunetin yeri.