Gözlerim kayıp bir yorgun gibi
Dinmiyor mevsim kalıntılarının hezeyanı
Sanki kapansa göz kapaklarım
Yeniden bir esinti başlıyor rüzgârlarınla
Belki akıl sükûnet içinde
Güç bela görüyorum aydınlığı
Sonbahar ya da bir başkası
Hangisi hüznün mevsimi bilmem
Ya da hangisi bana bahar
Hani bıraksa beni gündüz düşleri
Ancak kalıbında dururdu kendi benliğim
Yorgunluk belirtisi ile…
Oysa düşler biriktirdim ben
Gönlümün seyir defterindeki dipnotlarda
Bu yüzden kör maviler yaşanıyordu o yaz
Bu yüzden deniz hep sen kokardı
Eylül ayı dışında…
Kayıt Tarihi : 1.7.2015 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!