Sükunet Şiiri - Muzaffer Taşdemir

Sakin şiirler doğurur,
Ayaz, uykusuz, derin ve karanlık geceler,
Ne infialler barınır bu sükûnette,
Nüfuz etmiş bir kudret gibidir bütün zerrelere,
Denizleri örten gökkubbe kadar,
Çöllere dağlara ovalara yanardağlara,
Dev gibi dalgalar, sinmiştir heybetinden.
Ejderhalar, korkar altında.
Dibine kadar denizlerin.

Süzülen gemiler dalgalarında köpük bile olamaz,
Nuh’un devrini yaşayan sularda saklıdır sabır.
Zeytin dalları getiren güvercinler olmasa,
Uçamaz göklerde uçaklar,
Pimi çekilmiş bombalar patlayamaz
Dinmez fırtınalar, çekilmez dalgalar.

Her damlanın her lokmanın ve güneşin ve rüzgârın,
Rabbinden inayet olduğunu bilmese bebekler,
Ve çiçekler ve böcekler ve de kuşlar,
Aşk ile onlarla ibadet etmese kullar,
Ne bir damla yağmur inecektir gökten,
Ne sular kaynayacaktır menbalarında.