Sükun-u Mahşer

Ömrümün yeşili, gün ağarana dek yeşildi
Soğumayı bekleyen bir ceset kadar,
Sıcaktı mevsim
Daha gitmeden hayatımın bilirkişisi
Karar verilmişti..

Ruhumu almak için geldiysen
Hoşgeldin!
Bu karanlık,
Bu toprak,
neden bu Sükun-u Mahşer

Ey bilge
Uzaklaşan kelimeler ver avuçlarıma
Ellerime konan aç gevezelikleri doyurmalıyım

Şimdi dur! Hüzzam pınarından içmem gerek
Belki, ağlamak için
Ama sen yine aldırma, sararır yaprak
ve Ölür bir adam
Soğur cesedi ve son isteği
Kayıtlara şöyle geçti

Ömrü bohem değildi

Elleri

Yüreği

Dert görmedi