Sukulentin yalnızlığı kadar

Suskundu,
Çöle ekilen papatyalar,
İki damla arzusunda huysuzlanırken rüzgar.

Suskundu,
Közlere mahkum kumlara çok görülen, kır menekşeleri...

Susuzdu şiirlerim,
Örtüne iliştirdiğin sukulentin yalnızlığı kadar...
Gecen mi küstürdü seni ayazlara?
Yoksa,
Mecbur muydu yüreğin?
Kırgın kumlara...

Vaktin alaşağı edildiği seslerden üfürür rüzgarlar,
Kulağına dolan ağıtları!
Kaybolduğun,
Ya da kaybettiğinin farksızlığında,
Ağlar çöl toygarları ardından.
Ağlar,
Yanarken çöl misali derbederliklerde...