Güneşin bağrına dikilen fidan
Gülü kıskandırmış kızıla batmış
Uzanmasın diye cahille nadan
Güzellik gün olmuş koynuna yatmış
Yaralamış yatar birkaç yerinden
İniltisi magma, gelir derinden
Hisse alınmalı dediklerinden
Gözlerini yummuş, kaşını çatmış.
Senden bu aydınlık senden bu ışık
Gören cemaline olmaz mı âşık
Ahlakı yakışık, zülfü dolaşık
Güzel Allah övmüş, güzel yaratmış
Önünde düz olur tepeler dağlar
Sana selam durur asırlar çağlar
Dünkü çorak toprak, mahsulsüz bağlar
Buğday gibi başak vermiş boy atmış.
Her taraf toz duman, sıkı dur gayet
Sen ki yeryüzünde kudretten ayet
Mülke sultan olan namertse şayet
Çok sürmez, bakarsın satılan satmış
Yıllar var gözde yaş, bağrında sızı
Attığın söz olmuş, çektiğin “yazı”
Oğuzun haşmetli mübarek kızı
Şükrün semeresi dünyayı tutmuş
Zülfikar Yapar Kaleli
Kayıt Tarihi : 6.6.2012 18:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)