Şükrü Topuz Şiirleri - Şair Şükrü Topuz

Kalmadı bu dem de ağyare hiçbir meylimiz
Seni anlatır oldu hep lal olmuş dilimiz
Rahmetinden nasipdar olmak ümidi ile
Uzanıyor rabbim acizane ellerimiz

Öylece durursun ey iblis geçmiş zamanlarda
Hükmünde olmayacak bil gelecek zamanlarda
Ne mazinin ne atinin geçmez olmuş akçesi
Yaşarız gönlümüzce bak şimdiki zamanlarda

Ne ehl-i keramet ne ehl-i şairdenim
Yaşayıp giderim bir garip ademdenim
En büyük marifetim ne bilmek dilersen
Vefayı ayağa düşürmeyenlerdenim...

Ne yedi ne sekize
Baktım mavi denize
Sözüm sana ey çocuk
Artık git evinize

Tatlı tuzlu yemekler
Bebek niçin emekler
Ne de güzel kokuyor
Taze taze ekmekler

Kara olan gözünde
Tatlı şirin sözünde
Senin gibi ey çocuk
Yalan yoktur özümde

Kimden kimedir bu ezalar cefalar
Mazide mi kalmış o güzel insanlar
İblis-i meshur olan beşeriyyetin
Şimdi yürüyor ardınca karanlıklar

Vardır rabbin dünyada iblisvari kulları
Örerler kalplerine küfür denen duvarı
Kimi ahlak kimi de nasipsizi vicdanın
Bulamazsın onlarda ne namusu ne arı

Nakş ederken manayı dört bir yana kalemim
Artırırken azabını lainin şiirim
Sayyadı olmak düşmüş iken nasibimize
Canından bezdirmiş çok iblisi şairliğim

Biz mana denizini bir kulaç da geçmişiz
Enel hak sırrını HALLAC'a ayan etmişiz
Bilirken sırrımızı ehli vicdan aşikar
Ehli heva olana hakkı pinhan etmişiz.