Bana dokunmayın yastayım
Bir deli sözüne aldandım
Bu başıma ne çorap ördüm
Susmak ise payıma düştü
Gönül bülbülüne dargınsa güller
Sevdiğim yârı aldıysa eller
Gözümde akarsa yağmur gibi seller
Ben değil kader utansın
Gitmişsin ansızın gönül verdiğine
Gönülden bir tek ben varsam sadece
Bizim viran sevgimize bir bak öyle gel
Gül'ün kokusunu sen hiç sorma nergize
Karanlık gecelerime sen bir sızda gel
Gitme diyemedim
Kalda diyemedim
Küçük, çocuksu gibi gözyaşlarım
Boşalır yağmur gibi
Kaybolan yıllar geri gelmez
Gönülden ağlamak istiyorum,bu gece
Çal kemancı kemanı,bakma hüznüme
Zaten zaman,hızla akıp gidiyor sinsice
Dünya bizlere fani gelip geçer
Verilen süre beyhude çabuk geçer
Kurulmuş mahkeme mezarda geçer
Başbaşa kalırsın kendi kendine
Benden neyin varsa,hepsini sök at içinden
Boşa umut besleme,var git kendi yoluna
Zan etme ki bir daha,seni seveceğim ben
Toz bulutları çoktan götürdü,beni burada
Bu dönen döngüde uyuyorsan
Derim ki birazda kendini Sorgula
Herşeyi boş verip,kafa yormuyorsan
Derim ki birazda kendini Sorgula
Her bakışımız sarhoş,gören gözlerde
Bütün vücudum sızlıyor,derin özünden
Baksan endama,için erir yürüyüşünde
Kimbilir hangi uğursuz,bedua etti bize
Gün bitti yine akşam oluyor
Gece yine dertlerim başlıyor
Gözlerim yaşlı,yine hüzün akıyor
Benim yanlızğımı kim bilebiliyor
Senden sonra uykularım haram oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!