Şükrü Güden Şiirleri - Şair Şükrü Güden

ŞU İKİ KAPILI HANDA SEVDALARIMI,
MURADIN ALSIN DİYE SALAMADIM GİTTİ,
NASIL BİR ŞEYDİ Kİ, GÖNLÜME AKTI,
GECE UYKULARIMA DALAMADIM GİTTİ..

Hayat Denen Bu Yokuştan
Düze Geldim Düze Geldim
Zemheriden, Kara Kıştan
Yaza Geldim Yaza Geldim

Ah İle Geçen Bu Ömrüm

DUT AĞACININ DİBİ SERİNDİR SERİN,
ORDA SEN'LE SOHBET DERİNDİR DERİN
SİNEMİN TAM ORTASI YERİNDİR YERİN.
BÖYLE BİR SEVDAYA SALDIN SEN BENİ
BÖYLE BİR SEVDAYLA ALDIN YAR BENİ..

Sevgili Eşitim'e;

Yüreğinde kocaman bir yaşam ağacı beslersin her daim,
Ve onlarca, hatta binlerce dallarını sarkıtmışsın yaşamına ki,
onlar,
Her biri bir değer,

Umudumuza semayı yorgan,
Bahar yeşilini döşek yapmışız..
Rest çekmişiz kötülüklere,
Sevgiye mihman kalmışız..
Şubat 08 2015
Ş.G.

Gün gelir de bu gezegenden göçtüğüm de,
Eşten dosttan isteklerim var benim,

Kesinlikle beton,
yada mermerden çevrili mezar istemem,
düz toprak olsun,,

GÖNLÜMÜ BAĞLADIM BİR GÜZEL YARA
YOKLUĞU DAĞLARDA GEZDİRDİ BENİ,
HASRETLİK SİNEMDE KAPANMAZ YARA
DERTLER KERVANIYLA GÖTÜRDÜ BENİ..

TERKETTİ SILAYI GİTTİ GURBETE,

Yağmur çiseliyordu,

Çünkü çiselemek istiyordu yağmur.
Gecenin sevdalı karanlığındaki görevini yapan sokak lambalarının yere doğru saldığı karanlığa zıt ışığında.
Sabırsızlanıyordu sanki yere inmeye,
Yani inmesini sabırsızlıkla,hasretle bekleyen toprak ve bağrındakilere..