(oğlum Erdem’e, kızım Şebnem’e)
Erdem’inen, Şebnem’inen
Gezeriz biz debdebeynen
Eğleniriz bir tabak leblebiynen
Bütün büyük kentlerin
Zamane kızlarını, kadınlarını
İçin ata, ata seyredip
Öpüp sevebilir misin doya doya?
Biraz krem, biraz boya, biraz da pudra
Yaş otuz beşten sonra,
Vatan, millet, adalet için başım da gitse
Naaşım peşimden gelenlerin başında gitse
Şehit ruhum şadolur kabrimde güller bitse
Koklamaya gelenler Hürriyet için dese.
Gel bana seviyorum kız seni her nazınla
Kalbi mi yaktın, hergün çeşit çeşit pozunla
Öldüreceksin beni elindeki kozunla
Aşka yanan esir-i uşak’a yol yapıyorsun.
Kıvır kıvır kıvırmayan,
Tef çalıp, ayı ile oynamayan,
Fal bakıp, boyacılık yapmayan,
Kalaycılık yapmayan, alkol almayan,
Elek, kalbur, maşa yapmayan,
Sepet örmeyen,
Ben senin için tutuşmuşum sanki kor gibi
Aşk mevsimi geçip güller olmadan har gibi
Gel de halimi, hicranımı sor bir yar gibi
Sana aşkımı anlatmak inan ki zor gibi.
Bir zamanlar sen beni pek çok severdin
Sevgiden acıtarak sanki döverdin
Gülüşlerinle beni sen mestederdin
Hem kalbimi yoklardın, beni koklardın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!