Şükrü Demir Şiirleri - Şair Şükrü Demir

Ben;
laf olsun diye sevmek istemedim
Ben;
sevenleri kıskandığım için sevmedim
Ben;
seni sen olduğun için sevdim

Gavur dağını, düğün dağını çevirmişler
Her tarafta demir tetikler
Eline verilmiş demir eldivenler
Koş vur kahbeye dediler.
Yüzlerce binlerce kaderi çizilmiş
Gencecik bebeler koştular

Yalanmış ideoloji haklar
yalanmış kahramanlıklar
herkez bir etiket
bir menfaat peşinde
sen ne olursan ol önemli değil
harcanırsın çok basit bir şekilde.

Hayatımın boşluklarında
Yaşanmamış o güzel zamanlarda
Bir girdapta kendimi arıyorum
O gülüşü uzaklarda arıyorum.

Anamın kömür karası saçlarında

Yorgun ve bitkin bir şekilde
akşam üstü evime geldiğimde
masamın üstünde bir gülle bir davetiye
merak edip aldığımda elime
bir ok sablandı sanki kalbime
yarın senin nikahın benide çağırmışsın

Sevmek ıstırapsa
Istırap hoş geldin.

Sevmek gözyaşıysa
Göz pınarlarım boşalsın.

Bakan gözlerim unutmuş seni
Tenini, sesini, şeklini.
Arayan gözlerimle bakındığım
Yaşamaya çalıştığım
Aşkı arayıpta bulamadığım
Bugünümü ve yarınımı

Bilinmeyen yolculukların arifesindeyim
Unutulmuş, savrulmuş günlerin sabahında
Bedbaht hayatın kucağında
Yaşam savaşı verdiğimdir caba.

Engin denizlerin ortasında

Denizlerdeki yakamozlar dile gelsede
Ölmüş kalbim ses versede
Kuruyan ağaçlar tekrar canlansada
İnanamam sana.
Senki yeminler edip
ağlayan gözlerle bakıp

Haykırmak istiyorum
Sesim çıkmıyor ki.
Ağlamak istiyorum
Göz pınarlarım akmıyor ki.
Seni seviyorum demek istiyorum
Kelimeler düğümleniyor