Aslında taşradan uzaklaşacak kadar değil, uzaklaşmayı arzulayacak kadar çaba sarf eden kişi.
Saatler diğer saatleri beklerken
Düşlerimde saklı bir ölüm bahçesi
Üstüme örtülen bir toprak
Yüklemişti üstüme can denen mahşeri
Lügatım yeter miydi yaşamak için
Hisler terkediyor günahları
Bir parça umutlu ve budala
Ne var ki verdiği zevkten mahrum
Kalır mısın yanımda
Kaydırdığın her hayat gibi bulantılara sebep
Kötü bir habermiş gibi bakıyorlar yaşam kararıma
Emanet edilen hayatı geri vermeye geldi sıra
İnsanlar nedensiz mutluluk saçıyorlar
İçimdeki kişi, olsun diyor her gün
Ölsün diyor her bakışta
Bıktım her sabah yorgun uyanmaktan
Gözlerin gözlerime değdi
Maruzatım var
Bilseydin seni ne kadar sevdiğimi
Bilseydin gururumu öldürdüğümü uğrunda
Bilseydin sevdamın göklere uzanan acizliğini
Kalır mıydın yanımda
Yazgım ehlileştirdi beni
Alıştım ya tabi almadın canımı
Almadın bunca günahın bedende dolaşan hışırtılarını
Almadın küflenmeye yüz tutmuş bu kadersiz yaşamı
Vay ki halime
Bilge benden uzak dur ruhunu doyuramam
Yetmez şiirlerim yüzünü güldürmeye
Asla bitiremeyeceğim kitabım
Bensiz iyisin biliyorum
İyi değilim içine kapanık yorgun bir adamım
Hislerim hislerinle bir oldu mu hiç
Sordun mu ki kendine
Nereye bakmalı bedeni saran çiçekler için
Yalvarmak mı gerek
Gitmek mi gerek sevmek uğruna
Yoksa düşlemek mi geceler boyu
Hayallerim vardı
Hayallerim
Hayal
Mazereti miydi aşkımın
Yoksa sevmem mi gerekiyordu o yorgun gözlerini
Girmiş olabilir miydi ruhuma bir başkası
Yazdıklarımla avunuyorum
Şiirlerimde saklıyorum seni
Ve nedensiz seviyorum hissettirdiklerini
Bazen bir durak gibi
Bazen bir park
Bazen de çöl kadar kurak
Ne yapsak seninle
Yürümek mi bizi anlatır
Ne işe yarar senin hakkında ki kanılarım
Yoksa sonsuza kadar anmak mı anıları
Ellerin ellerimde bekliyorum çaresizce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!