Şükrü Bilmeyen Şiiri - Mehmet Şahan

ŞÜKRÜ BİLMEYEN

Renkli dünyalarda hayal peşinde,
Al ile doyar mı şükrü bilmeyen?
Kendi rüyalarda masal peşinde,
Dal ile doyar mı şükrü bilmeyen?

Yaz ile baharla güzle yetinmez,
Övsen iftiharla sözle yetinmez!
Çiçekte nektarla özle yetinmez,
Bal ile doyar mı şükrü bilmeyen?

Ağları süslesen ağmaz yuvaya,
Dağları düzlesen sığmaz ovaya!
Bağları yüzlesen yığmaz obaya,
Mal ile doyar mı şükrü bilmeyen?

Asalar değil de onlar buldursan,
Yasalar değil de tonlar oldursan!
Kasalar değil de hanlar doldursan,
Pul ile doyar mı şükrü bilmeyen?

Her yediği aştan tatmin olmayıp,
Yaşadığı yaştan tatmin olmayıp!
İbrişim kumaştan tatmin olmayıp,
Çul ile doyar mı şükrü bilmeyen?

Bulağa, ırmağa, salana doymaz;
Koylara, koyağa, limana doymaz!
Denize, deryaya, ummana doymaz;
Göl ile doyar mı şükrü bilmeyen?

Pir-î Fâni der ki; bir çiçek yetmez,
Haktan ber’î ise hür çiçek yetmez!
Hakk’ın emri ise gür çiçek yetmez,
Gül ile doyar mı şükrü bilmeyen?

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
04.05.2021 – İSTANBUL