Bütün yorgunlukları omuzladım
Bütün kırgınlıkları
Heybemde vefadan arta kalan ne kadar yük varsa sırtladım
Yolun yordamın olmadığı bir diyar artık gönül hanem
Han olmaz kervan göçmez bir yalnızlık çöktü
Beynimde sıralanan labirentlere doldu taştı karanlığın ahlı yüzü
Ve sessilik uğultulu bir çığlıktı kulaklarımda
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;