Şükretmez misin? Şiiri - Mehmet Şahan

ŞÜKRETMEZ MİSİN?

Gördüğüyle gözü doymayan nefsim,
Tenindeki kana şükretmez misin?
Erdiğiyle özü aymayan nefsim,
Bedendeki cana şükretmez misin?

Aldığın nefesi vermeden dene,
İstesen gelir mi? Çeksen de öne!
Düşün de iyi bak gittiğin yöne,
Ömründeki ana şükretmez misin?

Önemi bilinse ibret alınır,
Açar kapıları kinden arınır!
On sekiz bin âlem onda barınır,
Göğsündeki hana şükretmez misin?

Sevginin oymağı özü bilinir,
Saygının kaynağı gözü bilinir,
Hepsinin kaymağı sözü bilinir,
Dildeki kelama şükretmez misin?

Semada nidanın esen yeliyle,
Deryada Hüda’nın kulu veliyle,
Kur’an’da Mevlâ’nın kendi diliyle,
Gönülden selama şükretmez misin?

Okunu fırlatıp kalbinden vursa,
Girip de içerde otağın kursa…
Ebedi matlubun orada dursa,
Kalbinde Rahman’a şükretmez misin?

Şahan der ey nefsim amacın nedir?
Dünyayı isterdin olsan muktedir!
Neyine yetmez ki bir metre kabir,
Seni Yaratan’a şükretmez misin?

MEHMET ŞAHAN
21.06.2015-İstanbul