Şükretmeyi Bilmeliyiz Şiiri - Seyfet Boz ...

Afrika kıtasında,
çatlamış topraklar üzerinde
yaşayan insanları gördün mü?
acından;
bir deri bir kemik kalan çocuklar.
Tunçlaşmış suratlı anneler,babalar,
Aşsız, ekmeksiz
evsiz barksız yaşananlar.
Bir pirinç tanesine muhtaç,
Kuru ağaç dalı gibi,
ortada dolaşan delikanlı,
Ekranları Türlü nimetleri beyenmezken,
karnını doyurmaya çalışan,
yalın ayaklı,çatlak dudaklı genç.
En iyi mamaları beyenmeyen
çocuklar yanında,
Annesinin kollarında,
gözlerini sinekler yemiş,
ölmeye namzet çocuklar.
yardımlarla hayatını sürdüren,
toplumlar,biçareler.
Onlarda insan bizde,
seyredende
Geriğe tek şey kalıyor,
halimize bakarak,
Şükretmeyi bilmeliğiz...

04.04.2006