Şükret Şiiri - Sadık Yılmaz

Yürüyemeseydin olurdun yarım
Senin için bu ne büyük külfet
Sahilleri parkları adım adım
Yürüyorsun koşuyorsun şükret

Yağmurun şakırtısı rüzgarın iniltisi
Dinlediğin şarkıların bestesini
İçini hoş eden yarinin sesini
Duyuyorsun işitiyorsun şükret

Canlı ve cansız tüm varlıkları
Hayatına ortak olan tüm insanları
Yemyeşil dağları ağaçları ovaları
Görüyorsun resmediyorsun şükret

Helal rızık olmaz olmadan emek
Açlıktan kimse ölmez,kolay demek
İnsanlar bulamazken bir ekmek
Yiyorsun içiyorsun şükret

Hiç bitmezki hayasız şikayetin
Farkında değil sahip olduğu servetin
Düşünsene ya olmasaydı ellerin
Tutuyorsun dokunuyorsun şükret

Bazen misk parfüm gibi bazen terli pis
İnsanı hafifleten rahatlatan bir his
Çiçeklerdeki yemeklerdeki o koku mis
Kokluyorsun içine çekiyorsun şükret

Fakirlik diz boyu payına düşen hisse
Umurundamı ki kimsenin bir gün ölse
Giymek için bulamazken bir elbise
Giyiniyorsun kuşanıyorsun şükret

İnsanlar bilinmezlik içinde yaşarken
Ümidini gelecek günlere bağlarken
Yoksulluk içinde inim inim ağlarken
Gülüyorsun seviniyorsun şükret

Acıyı tadıp ıslanıyorsa gözlerin
Merhamet edip af ediyorsa hislerin
Demek seninde varmış bir kalbin
Seviyorsun hissediyorsun şükret

İnsan hayatta neler neler görmekte
Neden aciz,halinin şükrünü bilmekte
Her saniye biri doğup biri ölmekte
Yaşıyorsun nefes alıyorsun şükret

----- 2015 -----