Şükredilesi Bir Sabah Şiiri - Fatih Erbaş

Bir anne hassaslığıyla çimenlerin üzerine,
Güneşin alabildiğine ışıklarını yaydığı,
Şükredilesi bir sabaha uyanıyorum.
Gezinen rüzgarın uğultusu kulağımda,
Bugün hayat vaat ediyor ölüm bile.

Bulutlar hazırlanıyor demet demet,
Dağılıp berrak aydınlıklara yol vermeye.
Demek böyle oluyormuş sevince insan,
Geri dönüyor sanki o tertemiz ilk haline,
En azgın suratlarda kök salmış mimikler.

Kökünden koparırcasına bir ağacı,
Kurtuluyorum içi boş kelimelerden.
Var olan en canlı renklerle boyanıyorum.
Ben olarak uyuduğum gecenin nihayetinde,
Artık tamamen sana uyanıyorum.

Bildiğim tüm doğruların üstünü çizip,
Teslim oluyorum yüzünün ahengine.
Bir deli vurgun yemek gibi ansızın,
Bırakıyorum kendimi elde olmaksızın,
Aşkın şekilden münezzeh derinliğine.

Bu kestirilemez yolculukta rehberim,
En eğreti tonlarıyla kırçıllı seslerin,
Arasından seçip duyduğum sesin.
Olur da yolumu kaybederim diye,
Kuzey yıldızı gibi hazır silüetin.

Dışarıda hava çok güzel, hayat da öyle,
Arınıyorum tüm yavanlıklarından hislerimin.
Sahibi olduğum her şeyi, kalbimi ve aklımı,
Aşkın karşı konulmazlığına satıyorum,
Öyle görünüyor ki ben aşık oluyorum.

(23.11.2021 Kadışehri)