Olgunlaştıkça kimsenin ne dediği ,
Ne yaptığı umurunda bile olmuyor,
Kendi dünyana çekiliyorsun sessizce,
Kitaplar dostun Sokaklardaki tüm kediler, köpekler kardeşin oluyor varya ....
Yüreğine gökyüzünü serpiştiriyorsun,
Avuçlarına en güzel umutlar ekip ekip..
Bir köşede çalışıp, didinip yontuluyorsun ,
Bilip bilmeden şaçılıyorsun domuşsun çünkü,
Sakin sakin beklemeyi öğreniyorsun ..
Sabır senin baş tacın oluyor mesela ,
Her şey süzülüyor, ne varsa tek kalan ,
Sevgi dolu bir yürek saygı kalıyor hayata..
Herkes herşey üzerine üzerine geldiğinde.
Kendi değerini belirlemeyi, kendini sevmeyi ..
Kafana vura vura öğreniyorsun, tam bu noktada,
Nergis,şebboy,açelya kasımpatılardan tutda kış çiçeklerin tek tek açıyor.
Sen güzelleştikçe dünya'da bi güzellleşiyor..
Aydınlaniyorsun kimbilir belki iyilerin yolu daima açılıyordur. En derin Şükranlarımla...
Aynur Durmuş
Kayıt Tarihi : 28.11.2020 01:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!