Şükran Tizikoğlu Şiirleri - Şair Şükran ...

Yalanlarına rağmen,
Aldatmaca sevgi sözcükleriyle dolu,
Nağmelerini affediyorum.
Gözyaşlarıma rağmen, bütün gururumu
Bir kenara bırakıp affediyorum.
Tutmadığın sözlere inat,

Şen şakrak olmalı insan dediğin,
Gecenin karanlığında bile parlamalı.
Mutsuz bir yabancıya dost olmalı.

Şen şakrak olmalı insan dediğin,
İçine kapanmamalı, küçük bir çocuğun

Karlı yollarda adımını atarken,
Kendi gölgesinden kaçar adımlarla,
Hunharca yürürdü.
Ayak sesini duymak istemezdi,
Çünkü sesine tahammül edemezdi.
Yalnız başına oturur, sohbet edecek ne hali vardı,ne de kendi sesine sabrı.

Akşamın serinliğin de ,
Atmıştı kendini bir kahve dükkanına .
Yalnız gelmişti.
Çevredekiler acaba şaşırıyor mu?
Diye söylendi içinden.
Söylendiği şey bu kadar güzel ,

Seni görmek umuduyla,
Geleceğim bu kez en yakınına.
Bilmiyorum belki şaşar kalırsın,
Belki farketmezsin,
Konuştuğumuz zamanlarda ki gibi.
Bunu bilerek çıkacağım,

Ey insanoğlu her şeye yetişip kendine geç,
Ey insanoğlu her şeye vakit bulup,
Neden Allah'a geç kalırsın?
Ey insanoğlu rızık için uyanıp da,
Neden rızkını veren için uyanmazsın?
Ey insanoğlu dağları sen yaratmışcasına kibirlenip,

Her geçen gün eriyordu,
Aşk gözünü kör etmişti
Aşk değildi bu ki aşk insanı eritir mi?
Aşk insanı mutlu eder, güzelleştirir .
Sonra dedi kendi kendine ben napıyorum böyle
Uzaklaştı ondan,ondan sonra hayatının dönüm noktası oldu her şey daha çok ibadet etti Allah'a

Gözlerinin içindeki derinlik,
Beni okyanusa sürüklerdi.
Okyanus ne kadar büyükse,
Gözlerindeki derinlik de o kadar büyüktü.
Birbirimize baktığımızda,
Göz bebeklerimizden kelebekler uçuştuğunu görürdük .

Ne gerek var güzel gönlünü sıkmaya,
Ne gerek var güzel ağzını bozmaya,
Ne gerek var kendini bozmaya,
Ne gerek var Canını sıkmaya ,
Ne gerek var seni anlamayana kendini anlatmaya,
Ne gerek var açıklama yapmaya,

Hiç olmadığı kadar huzurlu,
Kaybedecek bir şey yokmuşcasına rahat
Yarın ölecekmiş gibi mutlu,
Kötü günlere rağmen umutlu.

Unutamamasına rağmen devam etmek,