Şair üniversite öğrencisi olup eğitim hayatını hala etkin bir şekilde devam ettirmektedir.
Öldüm aşkından,
Öldüm sancısından,
Her gün gün ve gün eridim,
Farkındaydı herkes.
Ben de farkındaydım ama ,
Farkında olmak daha acı verici olduğundan,
Öldüm aşkından,
Öldüm sancısından,
Her gün gün ve gün eridim,
Farkındaydı herkes.
Ben de farkındaydım ama ,
Farkında olmak daha acı verici olduğundan,
Yalanlarına rağmen,
Aldatmaca sevgi sözcükleriyle dolu,
Nağmelerini affediyorum.
Gözyaşlarıma rağmen, bütün gururumu
Bir kenara bırakıp affediyorum.
Tutmadığın sözlere inat,
Şen şakrak olmalı insan dediğin,
Gecenin karanlığında bile parlamalı.
Mutsuz bir yabancıya dost olmalı.
Şen şakrak olmalı insan dediğin,
İçine kapanmamalı, küçük bir çocuğun
Karlı yollarda adımını atarken,
Kendi gölgesinden kaçar adımlarla,
Hunharca yürürdü.
Ayak sesini duymak istemezdi,
Çünkü sesine tahammül edemezdi.
Yalnız başına oturur, sohbet edecek ne hali vardı,ne de kendi sesine sabrı.
Akşamın serinliğin de ,
Atmıştı kendini bir kahve dükkanına .
Yalnız gelmişti.
Çevredekiler acaba şaşırıyor mu?
Diye söylendi içinden.
Söylendiği şey bu kadar güzel ,
Seni görmek umuduyla,
Geleceğim bu kez en yakınına.
Bilmiyorum belki şaşar kalırsın,
Belki farketmezsin,
Konuştuğumuz zamanlarda ki gibi.
Bunu bilerek çıkacağım,
Öldüm aşkından,
Öldüm sancısından,
Her gün gün ve gün eridim,
Farkındaydı herkes.
Ben de farkındaydım ama ,
Farkında olmak daha acı verici olduğundan,
Ey insanoğlu her şeye yetişip kendine geç,
Ey insanoğlu her şeye vakit bulup,
Neden Allah'a geç kalırsın?
Ey insanoğlu rızık için uyanıp da,
Neden rızkını veren için uyanmazsın?
Ey insanoğlu dağları sen yaratmışcasına kibirlenip,
Her geçen gün eriyordu,
Aşk gözünü kör etmişti
Aşk değildi bu ki aşk insanı eritir mi?
Aşk insanı mutlu eder, güzelleştirir .
Sonra dedi kendi kendine ben napıyorum böyle
Uzaklaştı ondan,ondan sonra hayatının dönüm noktası oldu her şey daha çok ibadet etti Allah'a
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!