Şükran Şiiri - Recep Uslu

Ah be Şükran!
O kaş, o göz, o endam
Çok klasik bir söz ama
Budur benim sevdam.
O kibirin o nazın
Benim diyen aşıkları süründürür
Şiir üzerine şiir
Şarkı üzerine şarkı bindirir.

Ah be Şükran!
Gamzen görünsün diye gülersin
Sen sevmesen de
Sevildiğini bilirsin

Ah be Şükran!
Camdan bakarsın
Balkona çıkarsın
Çamaşır asarsın
Şöyle bir etrafa bakarsın

Ah be Şükran!
Görmezsin gürz elinde Ferhatları
Görmezsin çölde gezen Keremleri
Seni kıskanırlar
Mahallenin dilberleri

Ah be Şükran!
Seni görmek için
Evinizin karşısında bekledim
Güne gün aya ay ekledim
Bir çıksa kapıdan
Bir el sallasa
Yüreğim yerinden çıkacak
Dizlerim titreyecek
Düşeceğim yerlere
El alem bana bakacak

Ah be Şükran!
Bize gelsen
Evcilik oynasak
Sen anne ben baba olsam
Boy boy çocuklarımız olsa
Hepsinin adını Şükran koysak
Birbirimize doysak

Ah be Şükran!
Dün kapınızın önüne
Babanı gördüm
Selamlaştık, halleştik
Nerede dedim
Uyuyor dedi
Geç değil mi dedim
Geç yattı gece
Yaş günü vardı dedi
Kaç oldu dedim
Üçü bitirdi dörde girdi
Seni görememiş
Hakkın olan pastayı da bitirdi.
Dede torun hikayesi
Beni ne hallere getirdi.
Ah be Şükran!