Şükran Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Yüzü gülen,
İçi kan ağlayan bir yaratığım belkide...
Ben nasıl bağlanacağım bu hayata...
İpten kaçmış bir balon misali
Gökyüzündeyim şu an...
Patladığım an ölümüm olacak
Biliyorum.
Vazgeçemediklerim kalbimde
Kaybettiklerim yanımda,
En iyi tanıdığım arkadaşım Aşk'la
Bir gün sevinçle veda edeceğim
Bu hayata...
Adsız bir ruhtum ben,
Bir yanlışlıktı bedenle buluşmam
Ve hiç istemedim gelmeyi belki de...
Nefes aldığım her ana
Bin kez şükrederken,
Kalbimi bir gün durduracak Rabbime
Sonsuz şükran olsun!