Şunu herkes şöyle bilsin bir defa
Kadın benim emanetim, Mustafa!
Gönlü sevda dolu ruhen pür vefa
Vefasızlar böyle bilsin gayrıdır
Manevi kızımdır gözüm Hamide
İlk göz ağrım göz nurumdur hemi de
Seyrederiz dünya denen gemide
Mevkimiz bir kamaramız ayrıdır
Çile ile kavrularak pişerek
Kemâlâtın gülşenine dişerek
Uçsuz iğnelerle kuyu eşerek
Madde âleminde ruhen sayrıdır
Yaratanı benden fazla severek
Veliyyeliğini benimsiyerek
Herhalinde Hâlîkını överek
İk’ayaklı şuursuzdan ayrıdır
Onun gülzarının gülleri solmaz
Ebâ’sı İSLÂMİ kimsesiz kalmaz
Devir ona uysun, o devre, olmaz
Hikmet denizinde yüzen Meyri’dir (1)
(1) Hazreti İsâ (a.s) anası Meryem’dir.
08 Aralık 2019 Pazar
Kayıt Tarihi : 9.12.2019 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!