Suikast.. Şiiri - Mehmet Emin Kadağan

Kimsesiz denilecek kadar olmasa da,
tek başımayım diyecek kadar yalnızdım..
Kimseye ışık olmuyordum belki, kabul,
ama kendi gök yüzümde bembeyaz bir yıldızdım..
Ne zaman şaşırdım yönümü,
kendi eksenimden ne ara çıktım bilmiyorum ama,
iş çoktan geçmişti işten, senin samanyoluna karıştığımda..

Dödüm durdum yörüngende..
Kah kendi eksenimde, kah senin peşinde..
Kendi evrimimi tamamlayamasam bile ben,
çoktan keşfedildim senin atmosferinde..

Ve sesini duydum sonra..
Kaymış bir yıldız oldum senin yer kabuğunda..
Meraklı gözlerle toplandı etrafıma
sana ait olan ne varsa..
Seni gördüm, onca kalabalığın ortasında..
Kocaman bir kalp vardı avuçlarında..
Ben'i gördüm, kalbin içine baktığımda..
Kapıldım kıpırdanışlarına,
"Dünya varmış" dedim sonunda..

Kendi gök yüzümde bir yıldızdım..
Kimsesiz sayılmazdım belki,
ama kendime yetecek kadar yalnızdım..
Ta gök yüzüme kadar geldi gül kokun;
kaydım gök yüzümden, düştüm ayaklarının dibine ve dedim:
"Gör beni.. Bana dokun"

Sonra bir surete büründüm, gölgen oldum..
Sen nereye gittiysen ben peşinden yol aldım..
Tek kelime diyemesem de sana,
sen "Gel" dedikçe ben gel oldum..

İnsan oldum sonra, kan ve kalbe büründüm..
Gölgen oldum sonra, hep peşinden süründüm..
Hiç bir gün "Can" demiş olmasan da bana,
ben, her yerde canın gibi göründüm..
Ben sana koştukça, sen, aksi yönde yürüdün..

Ve gün geldi, kalp kalbe çarpıştık..
Sen sağlamdın, tek parça ve sendin yine,
biz ise paramparça serpiştik..
Gamsız bir suikastçı gibi kaçarken sen,
biz geride, enkazımızı bölüştük..

Bir de reklam olduk, kara sayfalara neşrettiler..
Parça parça enkazımı gastelere nakşettiler..
Kaza dedi kimileri, kimileri "Suikast",
ama hiç bir gasteciye böylesi gelmedi rast..
Ve yazdılar son halimi, sayfa sayfa bahsettiler..
"Büyük kaza aşk yolunda..
Aşk yolu tek yönlü..
İki kalp çarpıştı:
biri sağ ve kaçak, diğeri ölü! "...

Mehmet Emin Kadıhan

17 Ağustos 2012 Cuma, 04:17