Şuhname Şiiri - Arafat Arık

Söyle seni hangi endâm anlatsın
Sen, ruhun bedene akıştığısın
Yürü de gizemin susup dinletsin
Gözlerin ceylanca bakıştığısın.

Ellerin zarâfet, değil ki etten,
Teninde ipekler çatlar hasetten,
Gün baksa yüzüne düşer takatten,
Busenin buseme yakıştığısın.

Gülüşün içimde yanardağ olur,
Bedenin bedene bin çerağ olur,
Nere kaçsam pusu olur,ağ olur,
Yolumun, dört yönden çakıştığısın.

Hilâl sükût eder kaş eğişinden,
Kanıma kan yürür, bir değişinden,
Güller selam durur belki peşinden,
Çiçeğin, telince kokuştuğusun.

Sen cilveli kısrak, ben deli taydım,
Sen bu cana oktun, ben sana yaydım,
En hoş günah için, şeytana uydum,
Gönlümün aklımla takıştığısın.

Belki de kaderdi bizi bağlayan,
Hem sende yeşerdim, hem ilk ağlayan,
Ey! davetsiz gelip, yürek dağlayan,
Tutkuma, düşmanca çekiştiğisin.

Kafamda binlerce cevapsız soru,
Sana gam olur mu vicdanın zoru,
Eğer korur isen kendinden koru,
Kalbinin kalbimde pekiştiğisin.

21-OCAK-2006