Süheylâ'ya Şiiri - Hüseyin Bülent Oskay

Süheylâ!
Gözleri şehlâ,
Tanrılardan ateş çalar gibi baktım kaçamak...
Pek mağrur, pek şûh, pek asil evvelâ
Gözlerimin telâşının farkında

Süheylâ!
Gözleri şehlâ,
Kadıköyde Alkımda.
Bir dünya kitap aldırdı bana!
Hayır!
Kendisi bizzat değil;
Tavrındaki hülyası ve gözünün şehlâsı
Cümle entelektüel gözünün rimeli olamaz yoksa!
Dört parça, iki bin sayfa kitap aldırdı bana...
Altı taksit bedel biçti kendisine bakmaya
Altı taksit Süheylâ
Altı taksit, ona bakmanın bedeli...

Sonra da demezler mi:
Niye oldun sen deli!