Sen kalemi kırılmış bir şairin
Yetim kalmış en son şiiriydin Süheyla
Öznesiz biçimsiz öyle yarımdın /yaramdın
Ben seni o kırık kalemin son parçasıyla
Önce biçimledim sonra düşlerime aldım
Sen henüz bir cümle ile büyürken
Ben satır satır kanatarak kalbimi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta