Süheyla Şiiri - Fikri Pınarlı

Gözlerine bakınca zamanı durdururdun,
Ben erirdim karşında sen görmezdin Süheyla.
Militan gözlerine kalbimi vurdururdun,
Ben kanardım bir yandan sen sarmazdın Süheyla.

Çölde yağmur misali bende sana muhtaçtım,
Kırk yıllık oruç gibi senin sevgine açtım,
Sensiz hürriyet değil senle esaret seçtim,
Ben ağlardım sessizce sen sormazdın Süheyla.

Gençliğimi uğruna harcadım bile bile,
Varlığın ayrı zulüm yokluğun bitmez çile,
Yıllar yılı gitsem de varamadım menzile,
Ben koşardım peşinden sen durmazdın Süheyla.

Baharı andırırdı güldüğünde sürurun,
Huri’yi kıskandırır yüzündeki o nurun,
Erciyes ten yüksekti ne yazık ki gururun,
Ben toplardım gülleri sen dermezdin Süheyla.

Senin olduğun şehre bilirim hüzün yağmaz,
Oldum olası böyle kimseye boyun eğmez,
Sanki bir deli tay dın ele avuca sığmaz,
Ben açardım gönlümü sen girmezdin Süheyla.