Süheyl yıldızı Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Süheyll yıldızı
Göster şem-i yüzünü karanlık gecelerimde yıldızım gel,
Kurak günlerinde gözlerimde nem Sinemde sel ol gel.
Eğer sorarsan nasıldır halım, senden uzakta yasa büründüm.
Gözlerinden dahada yeşil Deryaya dönüştüm gel.
Aramızdaki söze ne oldu nasıl gittin birden bire?
Ey ufuğumda süheylım gözlerimin nuru gel gel.
O güzelliğinde yandım hatim eyledim oldum aşık,
Sıcak mevsimlerimin Ayeti gözlerinin suresiyle yak beni gel.
Eğer aşkına tutulduğumdan korktuğumu zannedersen,
Aşkın kulaklarıma küpe olmuş halka misali korkma gel.
Düğün derneğe giderken halaya karışırken gönül hep ağlar,
Şimdi düğünüm yasa karıştı çıkart beni bu iklimden gel.
Her gün bir tür daha döndürür bu yalan çarkın değirmeni,
Bu Gerdûn Öyle bir ezdiki beni kurtar beni bu azaptan gel.
sen Leyla yüreklisin bilirim kayıp olamazsın benden,
Şimdi sensiz mecnun misaliyim şeyda oldum çöllerde gel.
Benim bahtım ezelden kara ben karartmadım yüreğim,
Kim şiwan misali derdine ortak mecnun olur tüt elimden dön gel.
Şiwan ali yilmazdağ