Süheybi Şiiri - Büşra Nur Işık

Bir sürgün kadar yalnız,
İdam sehpasındaki mahkum kadar çaresizim.
Prangalara vurulmuş bir gönlüm var
Ötesine geçemiyorum...
Ne kendimi, ne sevgimi anlatabiliyorum.
Beni anlatacak kelimelere sığınmak istiyorum,
Ama nafile...
Ne beni dinleyecek bir kaptan,
Ne de beni kabul edecek bir liman bulabiliyorum...
Ya bu sevgiyi ben çok büyütüyorum,
Ya da ben bu sevgiye küçüğüm...
Güneşe bakıyorum kızıllığı beni gizler mi diye,
Ama gülüyor,
Çünkü beni sana gizlemiş...
Gül yaprağının kokusuna soruyorum seni,
O şahtır, nasıl taşırım kokusunu diyor...
Gözlerini görmek için bir ceylan arıyorum,
Onu da hayal aleminde görüyorum...
Sevgiye soruyorum,
Çaresizim çare olur musun diyorum,
Bu gemi bu imanda durmayacak yol yakındır diyor...
Aklıma, sen bari kal diyorum,
Ben öteliyim diyor..
Gönlüme soruyorum,
Ben aşkın ta kendisiyim, durmam her gönülde giderim diyor..
Anlayacağın yalnızım...