Süha Şiiri - Ayla Yayan

Ey benim her zerreme hükmedenim,
Süha!
Eskitilmiş bir sevdanın buruk sesiyle sesleniyorum sana
Bağışla!
Eskitilmiş fakat eksilmemiş bir sevda bahşedeceğim;
Kederle geçtiğin çakıl taşı döşenmiş yollara...
Zaman ayrılığımıza doğru hızla koşuyor Süha!
Gel, yetim kalan satırlarımın saçlarını okşa,
Gel, devrik hayallerimin elinden tut!
Gel Süha,
Gel, karanlığıma bir kibrit çak!
Gel ölümü çalalım...
Ey benim beyaz hüznümün siyah gölgesi,
Süha!
Senin için doğuyorken kelimelerim her günbatımında
Çehrene benzetilmeye çalışılan her şiir
Senin için can veriyor ıslak kaldırım taşları arasında.
Yok oluşumdan doğan şu yalnızlık,
İşte bir Şubat gününün soğuk gecesi,
İşte şu vazoda duran yolunmuş çiçekler,
İşte karşıdan geçen ters vagonlar,
İşte ikimiz,
İkimiz Süha!
Bir cümlede takılı kalmış ikimiz
İkimiz
Bir olmak isterken bin parçaya bölünen ikimiz.
Ey benim yaşım, gözyaşım,
Süha!
Eğilmiş su içiyor gamzelerinden serçeler,
Serçeler Süha,
Gamzelerine düşen gözyaşlarını içen serçeler.
Bu mevsimde de gelmedin Süha,
Bu mevsimde de
G e l m e d i n
Büsbütün viran olduk,
Büstünün ziyan olduk Süha!