Ençok gözlerindeki hareleri sevdim.
Dalgaların tırnaklarında ki ojeler gibi beyaz halkaları.
en cok bana eşim diyemeyişine dertleniyorum.
bi isyan değil bu
ki söz verdim sana.
en çok melegim olmanı seviyorum.
Bazen sevda böler adami
bin parçaya ayirir çocuk.
Sevmek istesen de sevemezsin
engelse sadece kendinsin.
Bazen ask denilen illet
öyle bir yapisir ki yakana
Yürek Ortaköyden demir aldı sessiz
Usul usul yolalmakta nefessiz
Nasıl avunurki yürek
Baharı neşesiz
Yeşili yok sebepsiz...
ah istanbul...
kirli sarı akşamlarında kaç vakit
alkole bulandım bilinmez...
kaç körpe şafak söktü tüylerim diken diken,
dişlerimin arasında simit susamları,
İstanbula dair düşlerim vardı.
Düş olarak kaldı onlar.
İstanbulda bir düşlediğim vardı.
Usumdan düştü ötelerde kaldı.
O yine ötelerde umutlar yine bana kaldı.
Sana dair düşlerim vardı.
güvercin kanadında yaşamayı özledi
yüksek ve çok yüksek tepelere tepeden bakmayı
tüylerinde barışı taşımayı bildi
tüylerinden vazgeçmeye razıydı...
savaşı ezberlettiler
gagasına zeytin dalı iliştirip cepheye sürdüler...
Aşk düş yakamdan gücün bana mı yetiyor
Aşk gel ardımdan gölgen güller gibi tütüyor
Ey aşk!
Güzel dudak büküyor
Gel diyor inadına
Sev diyor...
istanbula kuşbakışı bakmayı özledim...
alabildigince narsist
alabildigince bencil
ve bir o kadar yalniz...
istanbul beni özledimi fikrim yok...
Sevgiyi ezberlettiler
seni seviyorumu gevelerlerken ağızlarında
ve dikte ettiler kırmızı gülün yar eline yakıştığını....
renkleri bilemediler...
aşkı pembe özlemi sarıya verdiler...
melankoliye siyah düştü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!