Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Yürek Yağmur, ne gariptir bu dünya, şu hayat!
Doğum, ölüm arası, bir varmışlık, bir yokmuşluk…
Birinci kapıdan, ikinci kapıya, ömür boyu seyahat,
Sabah ve akşam… Kaçılamazımızdır, kaybolmuşluk.
Suflör., okuyamadığımız yaşam senaryomuzu yaşadığımız günün/anın üstüne üflüyor., biz de o esintiyle bize biçilen rolü oynuyoruz...O sustuğu zaman biz de susmuş ve sahneden inmiş olacağız...
kaleminize sağlık sayın Nebi Ünler...
Hüzün, perdesini açarken
Daralır gülkurusu akşamlar
Her doğan gün,
Yeni bir oyun sergiler
Ve her gün
Yeni bir ümitle başlanır yeni oyuna
Senaryo dışında
Doğaçlama bir şeyler oynayabilmek ümidiyle
Beklemek nafile…
Oyun biter,
Işıklar söner
İner perde
Yaşam denen bu büyük oyunda
Rolünü seçme şansı fazlaca olmayan
Figüranlarız sadece…
Naime ÖZEREN / FİGÜRAN' dan...
Ehh...Yaşam bu işte dost... Ne kadar gayret etsek de ne suflörün sözünden ne de bize biçilen rolden dışarı çıkmak yok.
Her zamanki gibi, çok başarılıydı. Kutlarım içtenlikle. Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta