Sufi Şiiri - Zall Barlin

Kurbağanın prens olma hayalidir,
gezgin bir sufinin azığına yüklediğim şöhret.
Boyun eğmeyen bu aşkın nobetleri,
esmer yüzlü kavgaların savaşından gelir
bu yüzden.

Bu yüzden
ıslak batan kırmızı gecelerin toprak kokusu,
sürgün edildiğim barışın ellerinde ısınır.

Oysa unutulmuş destanların sabrına yön veren
adalarındaydım yumuşak dokunuşlarının...

Şimdi
istilasına kurban verdiğim ucu açık hayallerin
kulağına fısldıyorum bütün yaslı notaları.

Yunusun sığınağında ilham yüklü huzuru
bulan peygamberi kendime bu kadar özdeş,
bu kadar yoldaş bulunca anladım ki;
ben ne aşık olabilmişim,
ne de aşkın elçisi...

Zal Barlin