Gecenin kollarına altın bilezikler taktım
yalnız kaldığım her bir gün gibi birinde
zamansız bir takı merasimiydi
yıldızların huzuruna çıkan…
Gece bitkindi
ve zor yürüyordu
siyah süet çizmeleri yüksek topukluydu
düşmesin diye kol kola yürüyorduk
ve yalnız kaldığım her bir gün gibi birinde
yalnızdım yine
ısınmaya çalışırken yalnızlık melodisine
geceydi o sıralar…
Kayıt Tarihi : 30.1.2009 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!