Hep bir değişik hissediyorum
Şuurum yok gibi
Ne olacağını bilmediğim
Anlayamadığım zamanlarımda
Sanki sürülüyorum buraya
Karmaşık bir şehrin tüm karmaşık duyguları
Benimle ruhum arasında
Alacaklarımla, kaybettiklerimle sevgi şehri
Yine de bir rüyadan ötesi
Yine çıktım evden, döndüm köşe sokaktan
Toplaşmış yine fırıncının önünde koca kuyruk
Yine aynı saatte kaldırdı kepengi berber
Martılar yine düştü vapur peşlerine
Yine onca insanı sığdırabildi vapurlar
Yine aynı şeyler oluyor bugün bu yerde
Çok mahzun, yorgun iki yaka arasında veda
Yağmur altında bakakalmak gözler görmezken
Bir dönmeyen ruhu perişan,umutsuz beklerken
Vazgeçiş pek bir yaman geçer iki yaka arasında
Boğazdan geçerken başlar boğazda kalan düğümler
Gece üç, uyku yok, bir tek kelimelerim var
Otobüs camına vururken titreyen kafam
Titreyen kelimelerimi ,huzursuzluğumu
Kaybolmadan hapsettim kağıda.
Gidiyorum bir yola ama istemiyor gibiyim
Gözün, köz denizler
Fırtına da kayık ben
Boğulmakta batmakta
Muhakkak uğurun
Sen bugün doğdun
Öyle kalınlaşmış ki tozlar ne üfleniyor ne temizleniyor
Sensizliğimin ardından onlar da kabuk bağlamış
Epey uzun zamandır kımıldamamışlar ki
Yerinden oynatsam bile yeri tozlarından belli
Hepsi yerini belli etmiş hepsi yerini biliyor
Söyle bu tozlar silinirse kim bilir yerini
Son kez baktım boğaza
Bırakıldım sen kayboldukça
Öteden kalan gözlerim
Sadece bana kaldı
Ben boğazda
Boğazımda acı
Kanepede oturmuş yalnızlık
Odanın nemini hisseder
Bir kapı sesi ile bırakılmanın
Kapı sesi ile bozulmasını bekler
Herkes içinde herkesi taşırken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!