Sûdenaz Şiiri - Halil Ömer Keskin

SÛDENAZ

Horasan diyarından göç edip gelen şiir
Anadolu'nun kalbi, yurdu olan Sûdenaz
Yazdığı mısraları gönle dokunan şair
Kalem, kelâm yoluyla ruha dolan Sûdenaz

Etrafındaki hâlen meleklerin imgesi
Yüzündeki güzellik temiz kalbin simgesi
Bülbülü imrendiren tatlı sözün bilgesi
Aruz vezni divânla aşka dalan Sûdenaz

Rüzgârın ellerinde uçuşan saçlarınla
Ahenkle eşlik eden papatya taçlarınla
Elâ gözün efsunlu derin vur kaçlarınla
En sağlam aklı bile baştan alan Sûdenaz

Baharı müjdeleyen kır çiçekleri tanır
Gelincik boyun büker sevmeyince utanır
Öptüğün papatyayı yaban gülü kıskanır
Kaprisleri sanadır, sanma yalan Sûdenaz

Kızgın kumun saçını okşayan tatlı yelsin
Gönlüne cemre düşsün ömrüne bahar gelsin
Serabın ortasında zannetmeki sen elsin
Yalan, dolan, riyayı yere çalan Sûdenaz

Yalnızlık duygusuymuş ozan yapan insanı
Hoş sedan duyulacak yüceltince cananı
Buluta yaz ismini yakalarsın kervanı
Adındır gök kubbede bâki kalan Sûdenaz

Halil Ömer KESKİN 20.02.2024