arkanı dönüp oturmuşsun,
kameranın ötesindesin
başka bir ülkedesin belki de,
taşlı bir sundurmasında
yüzyıllık bir evin,
ne derin aşklar yaşadın sen biliyorum
omuzunda sevinçten ağlayan kadınlar hatırlıyorum,
teninin tuzlu nehirlerinde
boğulmadan yüzmeye çalışırdı o sevdalılar,
her bir dönüşün fırtına,
uzaklaşmalarınsa depremdi narin ruhlarında
ve onlar uzun bacaklarının
sandalyede bıraktıgı izi sürerlerdi orada,
hepsi gitti, çok uzaktalar.
sen resimdesin şimdi
görüntün,dişi bir kamerada asılı kaldı burada,
yıllar sonra dokunduğumda
biliyorum,
bir kamera ile bir adamın
siyah-beyaz aşkı var bu fotoğrafta
dünyanın bütün kadınlarını kıskandıran..
Kasım 1996 ,Lefkoşa
Canan KansuKayıt Tarihi : 6.1.2001 22:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!