Sude ve Süveyda Şiiri - İbrahim Kilik

I-Gam dağı yuvarlansa.
Yuvalansa gönlüme.
Acılarım tutuşsa,
Gam yağsa yüreğime.
Bu ağrılı firakta,
Beklenen sen olunca.
Hasretin kıskacında,
Bana tatlısın, hoşsun.

II-gözlerimde, Biriksin
Gecelerin efkârı.
Beklerim usanmadan,
Senle gelen baharı.
Duyur yaşadığını,
Güvercin kanadında.
İçimdeki kuru çay,
Özleminle hep coşsun.

III-Bir nisan yağmuruyla,
Yağ çorak toprağıma.
İnci olsun zehirler,
Yılanların ağzında.
Sevda süvarileri,
Atlansın pusatlansın.
Çıkalım yel yepelek,
Vuslat yolculuğuna.
Hasretini çekerken,
Bana vuslattan hoşsun.

IV-Çözülsün hasretlerin.
Efsunlu kör düğümü.
Görmeyenler görsünler,
Cihanda güldüğümü.
Yüreğimde yılkılar,
Çılgınca sana koşsun.
Bilki sen hasretinle de,
Vuslatınla da hoşsun.

V-Gözlerindeki sürme.
Yüreğimde süveyda.
Gecelerin içinden,
Doğan efsunlu ayda,
Vuslatını ararım;
Erişemem ben hâlâ.
Sevda dağına çıkan,
Kör dikenli yokuşsun.
Sude her hâlinle sen,
Bana tatlısın hoşsun.
Anakra,19.12.2008 İ.K