Sude Naz kırılan kalplerin ilacı.
Bakışı beyazların bembeyazı.
Gülüşü renklerin en solmazı.
Yüzünde küçücük mutluluklar.
Varlığı evini süsleyen helva şekeri.
Kalın duvarların ardını aydınlatan ışık.
Nur içinde nur.
Nasıl tatlı bir huzur.
Kelebeklerin mutluluğa dokunuşu.
Suda genişleyen halkalar halinde yüreklerde.
Mekan, zaman boşluk boşluk büyümekte.
Umutlar bilinmeyen kafeslerde.
Türküler söylenmez olmuş gönüllerde.
Kötücül bir sis tabakasına bürünmüş yaşamlar.
Kalpler ‘’72. Koğuş’’ olmuş.
Sude Naz ilkbaharın sevgi yelinde saz.
Sakın! büyüme Sude Naz.
25.07.2015
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 25.7.2015 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayın Fatih Bey,
Büyümeye engellemek mümkün değil..... Ama içimizdeki çocuğu koruyabilsek o bile bizi kötülüklerden uzak tutmaya yeter...... Bunu da ancak sevgi doyumuyla yapabilir insanoğlu...
Sevgi açlığı olmayan insanların içlerindeki huzuru, neşeyi, sevecenliği bir ömür boyu taşıdığı bilinir..... Ve tabii yansıttıları bu duygularla çevrelerindekleri de mutlu ederler...
Darısı 'Sude Naz'ın ve tüm çocukların başına......
Bir kez daha şiirinizi ve sizi kutluyorum.... Saygılarımla.....
TÜM YORUMLAR (32)