Sudan Çıkmış Balıklar Gibiyim

Sudan çıkmış balıklar gibiyim...
Sudan çıkış ile çırpınmanın,
Yaşandığı anın içindeyim.

Hiç düşünmezdim; gördüğümde balık tutanları,
Oltaya yakalanıp sudan çıkan balıkları.
Çırpınan balığa arkası dönük olur genelde balıkçının,
Bakmaz dönüpte.
Şahit olmaz kendisini yaşatan havanın,
O nu alıp götürüşüne.
Eğer görürse, acıyacak,
Yaptığı işteki zevki yakacak.
Ne gerek var! En iyisi bakmamak.

Sudan çıkmış balıklar gibiyim...
Sudan çıkış ile çırpınmanın,
Yaşandığı anın içindeyim.

Daha iyi anlıyorum şimdi seni.
Dönüp arkana bakmayışının sebebini.
Ya da yok saymanı beni.

Sudan çıkışım;
Renkli ışıklara bakıp aldanmak değildi...
Herşey daha güzel olur, laylaylom hiç değildi...
Ben oltanın ucundaki yeme vuruldum,
Bu da zaruri ihtiyaç meselesi.

Son;
Şimdi sen arkanı dönsen ne olur,
Dönmesen ne olur,
Ya da kabullensen ne olur herşeyi...
Ben o sudan çıktıktan sonra...
Ben benden gittikten sonra...

Değerlendirmeni bekleyemem,
Ölümümü;
Beni yaşatan hava o nu aldı diye nitelendirmeni...