Sudan Aşkımızın Sonu Şiiri - Bülent Ateş

En kuytu koylarında yanlızlığın
Yakamoz gülümsemeleri özlüyorum
Mehtaba dönük...
Şarapnel daldalar ile her vurulduğumda
İçinde sen olan bir parçam kopuyor...

Oysa aşka dairdi deniz
Aşk kokardı...
Tuzlu suyu dudaklarındı
Bende unuttuğun...
Ve sesi dalgaların
Şarkımızdı bizim
Geceleri ağlattığımız...

Özüne su demiştik
Ütopik duygularımızın
felsefi sorularına...
Şahidimiz Thales
Suda varlık bulmuştuk
Ve yine suya dönüşmek üzere...

Gözyaşına benzedik zamanla
Suyun en acı halinde
Kuruduk yanaklarda...

Bülent Ateş