baş kaldırışların asiliklerin merkezidir istanbul
başlangıçların sonların son defaların merkezi istanbul
karakollarda sürünen insanların merkezi istanbul
caddede hergün birilerinin ölümünü izlemek mümkün
sudaki izler gibi mümkün cinayet haberlerinden
gecilmiyorki beyoglunda taksimde
asi gençlik diyoruz ellerimizde haplar
şırıngalar kendimizden olmuşcasına
yaşıyoruz nedensiz sebebsiz
ama yüreksizce ölüyoruz neden
arka sokakları bilirmisin sen
izbe barakalarda yasayan insanları
yüzlerini saklayarak gezenleri bilirmisin sen
bir cesetten farkı olmayan insanlar onlar
bazı bazı yaşanan acılara tanık olmak
yüregimi burkuyor böyle bir şehirde yasamak
yada unutulmuşlukların arasında
sudaki izler gibi
esaretten duvardan perdeler gibi
yasıyoruz işte nedensiz
Kayıt Tarihi : 27.11.2005 00:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)