Su bile değişir abdest alırken
Bir tatlı musiki sesinde akar.
Dilimden dualar dökülüyorken,
O su, bir nur olur; ruhumu yıkar.
Susturur nefsimin azgın sesini
Hakk’a yönelterek her nefesini,
Giderip usulca günün ye’sini
Gönlümde umutlu ışıklar yakar.
Elim, ağzım, yüzüm... bir bir yıkanır,
Günahlar dökülür, sevap kazanır.
Görenler huzurda kayboldum sanır,
Boynuma sevinçli çelenkler takar.
Sanırım suyun da asıl işi bu,
Hem can verir bize hem yıkar ruhu,
Şırıldayıp akarken hep söyler: Ya hu!
Şeytanın yolunu engeller, yıkar.
Kayıt Tarihi : 8.6.2007 18:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tevfik Yaşar Tekeli](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/08/sudaki-esrar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!