Hüzünleri sınadım yüreğimde
Yanılgılara çoğalttın beni
Kırkikindilerin akşamlarında
Vuslat kalmışsa yalansız düşlerde
Gel emanet bırak gözlerini
Ölümün dili beni çekmeden içine
Aşklar da bir iklimdir
Yemişini avuçlarına bırakırken bir gün
Öylesine sevdalı ki gökyüzü
Yıldızları yağdırır saçlarımıza
Ey aşk
Çoğalt yüzümü
Yandıkça çöller mecnun evladına
Sevdayı indir ellerime
Amel defterimde dize dize
Ebemkuşağı kırılgan bir düş
Aşklar ki
Açılışıyla bir ozanı öldüren gül
Süzülen sabahla kalbe batan iksir
Kayıt Tarihi : 7.7.2007 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Vardır her şiirin bir hikayesi...
Yemişini avuçlarına bırakırken bir gün
Öylesine sevdalı ki gökyüzü
Yıldızları yağdırır saçlarımıza
Aşkların sıcaklığı, kanı fışkırtı beyine ve coşturur insanı. Ancak ilkbahar, yaz iklimi gibi hep meyalarını bırakır. Aşkların kışı ise insanı bezdirir, yıpratır, usandırır, ama usanmamalı, bezmemeli, yıpranmamalıdır, hep canlı, hep taze kalmalıdır insan aşklara doğru koşmalıki aşklar da ona koşsun..
TÜM YORUMLAR (2)