Suda Olduğunu Bilmeyen Balık Misali

çünkü illüzyon alemindeydik bu sanal yaratıklarla,
diretmemeliydim belki de boşuna
yüzleşmiştim varoluşumun olmama ihtimalinin varlığıyla
fakat olmak istiyordu işte her pahasına
bu hal ki nice bir haldi, şair buna ne derdi?
‘ne içindeydi zamanın ne de büsbütün dışında’
sahi neresinde olmalıydı insan, hangi tarafında?
saf tutmalı mıydı bi yörüngesinde, olmalı mıydı bi kıyısında?
hayır, belki de zamansız kuralsız sadece var olmak, var olmak gerekirdi
manasızca da olsa onu yaratmak, çekmek…
dibi gördükçe daha da içine çeken kuyuda hapsolmadan,
karanlığın o dingin sessizliğindeki çığlıkta kendime ait bir şeyler bulmuştum, biliyorum.
balık bilmezken suda olduğunu, sadece bilmeyi istedim yolumu.